मराठा तितुका मेळवावा, महाराष्ट्र धर्म वाढवावा!

प्रिय मराठी वाचक,

येथे उपलब्ध असलेले लिखाण हे ज्या लेखकाचे आहे, जेथून (वृत्तपत्र, मासिक, साप्ताहिक,...इ.) आम्हांला मिळाले आहे; त्यांच्या उल्लेखांसह ह्या ब्लाँगवर साभार प्रकाशित केलेले आहे. मराठी वाचकांसाठी उपयोगी असणारी माहिती, लेख, बातम्या,..इ. एकाच संकेतस्थळावर संग्रहित (e-कात्रणं) स्वरुपात उपलब्ध व्हावे; हाच आमचा यांमागचा प्रामाणिक हेतू, स्वार्थ आहे. तरीसुध्दा जर का कुणाची काही हरकत असेल, आक्षेप असतील अथवा ब्लाँगला अधिकाधिक विकसित, आकर्षक करण्याविषयीच्या काही सूचना असतील, त्यांनी ०९८२३५३४३४४ ह्या मोबाईल क्रमांकावर कळवावे.

आपला,

विशाल व. पाटील

Thursday, May 14, 2009

लोकशाहीचे धर्मकार्य !

पवित्र तीर्थक्षेत्र हरिद्वार येथील संत-महंत रांग लावून मतदान करतांना.....

No comments:

Post a Comment

पसायदान

आता विश्वात्मकें देवें।
येणे वाग्यज्ञें तोषावें।
तोषोनिं मज ज्ञावे।
पसायदान हें॥

जें खळांची व्यंकटी सांडो।
तया सत्कर्मी- रती वाढो।
भूतां परस्परे पडो।
मैत्र जीवाचें॥

दुरितांचे तिमिर जावो।
विश्व स्वधर्म सूर्यें पाहो।
जो जे वांच्छिल तो तें लाहो।
प्राणिजात॥

वर्षत सकळ मंगळी।
ईश्वरनिष्ठांची मांदियाळी।
अनवरत भूमंडळी।
भेटतु भूतां॥

चलां कल्पतरूंचे आरव।
चेतना चिंतामणींचें गाव।
बोलते जे अर्णव।
पीयूषाचे॥

चंद्र्मे जे अलांछ्न।
मार्तंड जे तापहीन।
ते सर्वांही सदा सज्जन।
सोयरे होतु॥

किंबहुना सर्व सुखी।
पूर्ण होऊनि तिन्हीं लोकी।
भजिजो आदिपुरुखी।
अखंडित॥

आणि ग्रंथोपजीविये।
विशेषीं लोकीं इयें।
दृष्टादृष्ट विजयें।
होआवे जी॥

येथ म्हणे श्री विश्वेशराओ।
हा होईल दान पसावो।
येणें वरें ज्ञानदेवो।
सुखिया जाला॥

गीताई- अध्याय १

धृतराष्ट्र म्हणाला

त्या पवित्र कुरू-क्षेत्री पांडूचे आणि आमुचे।
युध्दार्थ जमले तंव्हा वर्तले काय संजया॥

संजय म्हणाला

पाहिली पांडवी सेना सज्ज दुर्योधने तिथे।
मग गेला गुरूंपाशी त्यांस हे वाक्य बोलिला॥

गुरूजी तुमचा शिष्य शाहणा द्रुपदात्मज।
विशाळ रचिले त्याने पहा पंडव सैन्य हे॥

ह्यात शूर धनुर्धारी युद्धी भीमार्जुनासम।
महारथी तो द्रुपद विराट-नृप सात्यकी॥

धृष्टकेतू तसा शूर काश्य तो चेकितान हि।
पुरूजित कुंतीभोजीय आणि शैब्य नरोत्तम॥

उत्तमौजा हि तो वीर युधामन्यु हि विक्रमी।
सौभद्र आणि ते पुत्र द्रौपदीचे महा-रथी॥

आता जे आमुच्यातील सैन्याचे मुख्य नायक।
सांगतो जाणण्यासाठी घ्यावे लक्षात आपण॥

स्वतां आपण हे भीष्म यशस्वी कृप कर्ण तो।
अश्वत्थामा सौमदत्ति जयद्रथ विकर्ण हि॥

अनेक दुसरे वीर माझ्यासाठी मरावया।
सजले सर्व शस्त्रांनी झुंजणारे प्रवीण जे॥

अफाट आमुचे सैन्य भीष्मांनी रक्षिले असे।
मोजके पांडवांचे हे भीमाने रक्षिले असे॥

राहूनी आपुल्या स्थानी जेथे ज्यास नियोजिले।
चहूंकडूनी भीष्मांस रक्षाल सगळेजण॥

हर्षवीत चि तो त्यास सिंह-नाद करूनिया।
प्रतापी वृद्ध भीष्मांनी मोठ्याने शंख फुंकिला॥

तत्क्षणी शंखभैर्यादि रणवाद्ये विचित्र चि।
एकत्र झडली तेंव्हा झाला शब्द भयंकर॥

इकडे शुभ्र घोड्यांच्या मोठ्या भव्य रथातुनी।
माधवे अर्जुने दिव्य फुंकिले शंख आपुले॥

पांचजन्य हृषिकेशे देवदत्त धनंजये।
पौंड्र तो फुंकिला भीमे महाशंख महाबळे॥

तेंव्हा अनंतविजय धर्मराजे युधिष्ठीरे।
नकुले सहदेवे हि सुघोष मणि-पुष्पक॥

मग काश्य धनुर्धारी शिखंडी हि महा-रथी।
विराट आणि सेनानी तसा अजित सात्यकी॥

राजा द्रुपद सौभद्र द्रौपदीचे हि पुत्र ते।
सर्वांनी फुंकिले शंख आपुले वेगवेगळे॥

त्या घोषे कौरवांची तो हृदये चि विदारली।
भरूनि भूमि आकाश गाजला तो भयंकर॥

मग नीट उभे सारे पुन्हा कौरव राहिले।
चालणार पुढे शस्त्रे इतुक्यात कपिध्वज॥

अर्जुन म्हणाला

हाती धनुष्य घेउनि बोले कृष्णास वाक्य हे।
दोन्ही सैन्यामधे कृष्णा माझा रथ उभा करी॥

म्हणजे कोण पाहीन राखिती युद्धकामना।
आज ह्या रणसंग्रामी कोणाशी झुंजणे मज॥

झुंजते वीर ते सारे घेतो पाहूनि येथ मी।
युद्धी त्या हतबुद्धींचे ज करू पाहती प्रिय॥

संजय म्हणाला

अर्जुनाचे असे वाक्य कृष्णे ऐकुनि शीघ्र चि।
दोन्ही सैन्यांमधे केला उभा उत्तम तो रथ॥

मग लक्षूनिया नीट भीष्म द्रोण नृपास तो।
म्हणे हे जमले पार्था पहा कौरव सर्व तू॥

तेथ अर्जुन तो पाहे उभे सारे व्यवस्थित।
आजे काके तसे मामे सासरे सोयरे सखे॥

गुरुबंधु मुले नातू दोन्ही सैन्यात सारखे।
असे पाहूनि तो सारे सज्ज बांधव आपुले।
अत्यंत करुणाग्रस्त विषादे वाक्य बोलिला॥

अर्जुन म्हणाला

कृष्णा स्व-जन हे सारे युद्धी उत्सुक पाहुनी।
गात्रे चि गळती माझी होतसे तोंड कोरडॅ॥

शरीरी सुटतो कंप उभे रोमांच राहती।
गांडीव न टिके हाती सगळी जळते त्वचा॥

न शके चि उभा राहू मन हे भ्रमले जसे॥

कृष्णा मी पाहतो सारी विपरित चि लक्षणे।
कल्याण न दिसे युद्धी स्व-जनांस वधूनिया॥

नको जय नको राज्य नकोत मज ती सुखे।
राज्य भोगे मिळे काय किंवा काय जगूनि हि॥

ज्यांच्यासाठी अपेक्षावी राज्य भोग सुखे हि ती।
सजले ते चि युद्धास धना-प्राणास सोडुनी ॥

आजे बाप मुले नातू आमुचे दिसती इथे।
सासरे मेहुणे मामे संबंधी आणि हे गुरू॥

न मारू इच्छितो ह्यांस मारितील जरी मज।
विश्व साम्राज्य सोडीन पृथ्वीचा पाड तो किती॥

ह्या कौरवांस मारूनि कायसे आमुचे प्रिय।
अत्याचारी जरी झाले ह्यांस मारूनइ पाप चि॥

म्हणूनि घात बंधूंचा आम्हा योग्य नव्हे चि तो।
आम्ही स्व-जन मारूनि सुखी व्हावे कसे बरे॥

लोभाने नासली बुद्धि त्यामुळे हे न पाहती।
मित्र-द्रोही कसे पाप काय दोष कुल-क्षयी॥

परी हे पाप टाळावे आम्हा का समजू नये।
कुल-क्षयी महा-दोष कृष्णा उघड पाहता॥

कुल-क्षये लया जाती कुलधर्म सनातन।
धर्म-नाशे कुळी सर्व अधर्म पसरे मग॥

अधर्म माजतो तेंव्हा भ्रष्ट होती कुल-स्त्रिया।
स्त्रिया बिघडता कृष्णा घडतो वर्ण-संकर॥

संकरे नरका जाय कुलघ्नांसह ते कुळ।
पितरांचा अधःपात होतसे श्राद्ध लोपुनी॥

ह्या दोषांनी कुलघ्नांच्या होऊनी वर्ण-संकर।
जातींचे बुडती धर्म कुळाचे हि सनातन॥

ज्यांनी बुडविले धर्म कुळाचे त्यांस निश्चित।
नरकी राहणे लागे आलो ऐकत हे असे॥

अरेरे केवढे पाप आम्ही आरंभिले असे।
लोभे राज्य-सुखासाठी मारावे स्व-जनांस जे॥

त्याहुनी शस्त्र सोडूनि उभा राहीन ते बरे।
मारोत मग हे युद्धी शस्त्रांनी मज कौरव॥

संजय म्हणाला

असे रणात बोलूनि शोकावेगात अर्जुन।
धनुष्य-बाण टाकूनि रथी बैसूनि राहिला॥

मराठा तितुका मेळवावा, महाराष्ट्र धर्म वाढवावा!

मराठी वर्तमानपत्रं

शेतक-यांसाठी महत्त्वाचे...

महत्त्वाची संकेतस्थळं

मराठी साप्ताहिकं

राष्ट्रीय वृत्तपत्रे

प्रिय मराठी वाचक,

जागतिक वृत्तपत्रे

घरीबसल्या देवाणघेवाण.... NetBanking

Thursday, May 14, 2009

No comments:

Post a Comment

प्रेरणास्थान

निर्माण

"निर्माण" आहे तरी काय?

शोधग्राम

आमच्याविषयी...

नोंदींचे वर्गीकरण

मागील नोंद

नविन नॊंदी SMS द्वारे मिळवा.

पसायदान

ब्लाँगवर शोधा

गीताई- अध्याय १

हा Blog तुम्हांला आवडला का?

सदस्य व्हा...!

प्रचारक

मराठा तितुका मेळवावा, महाराष्ट्र धर्म वाढवावा!

मराठी वर्तमानपत्रं

शेतक-यांसाठी महत्त्वाचे...

महत्त्वाची संकेतस्थळं

मराठी साप्ताहिकं

राष्ट्रीय वृत्तपत्रे

प्रिय मराठी वाचक,

जागतिक वृत्तपत्रे

घरीबसल्या देवाणघेवाण.... NetBanking

Thursday, May 14, 2009

No comments:

Post a Comment

प्रेरणास्थान

निर्माण

"निर्माण" आहे तरी काय?

शोधग्राम

आमच्याविषयी...

नोंदींचे वर्गीकरण

मागील नोंद

नविन नॊंदी SMS द्वारे मिळवा.

पसायदान

ब्लाँगवर शोधा

गीताई- अध्याय १

हा Blog तुम्हांला आवडला का?

सदस्य व्हा...!

ब्लाँगला subscribe करा

प्रचारक